یک قرص خواب معمولی ممکن است باعث کاهش پروتئین آلزایمر شود،

در مطالعات اخیر نشان داده شده است که مصرف یک عدد قرص خواب باعث کاهش پروتئین‌های

مرتبط با آلزایمر شود.

محققان متوجه ارتباط بین خواب ضعیف و افزایش شدت بیماری آلزایمر شدند.

طبق مطالعه‌ای که در سال 2023 منتشر شد، دانشمندان دریافتند که استفاده از قرص‌های خواب‌آور

می‌تواند تجمع توده‌های سمی پروتئین‌ها را در مایعی که هر شب مغز را تمیز می‌کند، کاهش دهد.

مطالعه

در کلینیک خواب تعدادی از افراد(38نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند،به مدت دو شب آن هایی که قرص

سوورکسانت مصرف می کردند، به طرز عجیبی کاهش جزئی در دو پروتئین آمیلوئید بتا و تاو را تجربه

کردند که این دو پروتئین در بیماری آلزایمر تجمع می یابند.

اگرچه جمعیت هدف این مطالعه کوچک و تنها بر روی بزرگسالان سالم بود، اما در ارتباط بین خواب و

نشانگرهای مولکولی بیماری آلزایمر به ما نمایش جالبی داده شد.

هشدار اولیه

یک علامت هشدار اولیه از ابتلا به بیماری آلزایمر می تواند اختلالات خواب باشد.

در زمان بروز اولین علائم، سطوح آمیلوئید بتا غیرطبیعی تقریباً به اوج خود می رسد و توده هایی به نام

پلاک تشکیل می دهد که سلول های مغز را مسدود می کند.

محققان بر این باورند که بهبود خواب می‌تواند راهی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر باشد.

زیرا خواب به مغز اجازه می‌دهد پروتئین‌های باقی‌مانده و سایر مواد زائد روزانه را پاک کند.

استفاده از قرص های خواب برای افرادی که مشکلات خواب دارند در طولانی مدت راه حل خوبی نیست.

زیرا مصرف مداوم آن وابستگی و اعتیاد شدید می آورد.

قرص‌های خواب‌آور نیز ممکن است افراد را به فاز خواب کم عمق‌تری نسبت به فازهای خواب عمیق بکشاند.

این می‌تواند مشکل‌ساز باشد زیرا در تحقیقات قبلی محققان ارتباطی بین خواب کم‌کیفیت، با امواج

آهسته و افزایش سطوح تاو و پروتئین آمیلوئید بتا پیدا کردند.

تحقیقات گذشته نشان می‌دهد که حتی فقط یک شب اختلال خواب می‌تواند باعث افزایش سطح آمیلوئید بتا شود.

دانشمندان امیدوارند که با کاهش فسفوریلاسیون تاو،به طور بالقوه تشکیل گره خوردگی و مرگ نورون ها کمتر خواهد شد.

به عبارت دیگر، قرص‌های خواب‌آور ممکن است به برخی از افراد کمک کنند تا چشم‌های خود را ببندند،

اما استفاده از آنها به‌عنوان یک درمان پیشگیرانه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر همچنان مبهم است.

پیام آخر

گفته می شود، شواهد فزاینده ای وجود دارد که اختلالات خواب را با بیماری آلزایمر مرتبط می کند،

بیماری که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.

محقق این مطالعه می گوید:که بهبود سلامت خواب و جستجوی درمان برای مشکلات خواب

مانند: آپنه خواب، هر دو رویکرد معقولی برای بهبود سلامت عمومی مغز در هر سنی می باشد.